eriko
: Eriko
Basque
Références
Espéranto
Étymologie
- Du latin erice.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | eriko \e.ˈri.ko\ |
erikoj \e.ˈri.koj\ |
Accusatif | erikon \e.ˈri.kon\ |
erikojn \e.ˈri.kojn\ |
eriko \e.ˈri.ko\ mot-racine 2OA
- (Botanique) Bruyère.
Dérivés
- erikejo (« lande de bruyères »)
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « eriko [Prononciation ?] »
Voir aussi
- eriko sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Références
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (selon Retavortaro)
- eriko sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- eriko sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine "erik-" présente dans la 2a Oficiala Aldono de 1919 (R de l’Akademio de Esperanto).
- Racine "-o" présente dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » ( de l’Akademio de Esperanto).
Malgache
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Forme de nom commun
eriko \e.ɾi.kʲʷ\
- Première personne du singulier de la forme possessive de erika.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.