facilanima

Espéranto

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Nominatif facilanima
\fa.t͡si.la.ˈni.ma\
facilanimaj
\fa.t͡si.la.ˈni.maj\
Accusatif facilaniman
\fa.t͡si.la.ˈni.man\
facilanimajn
\fa.t͡si.la.ˈni.majn\

facilanima \fa.t͡si.la.ˈni.ma\

  1. Insouciant, candide.
    • Ankoraŭ en sia dek-sesa jaro Malgranda Muk estis facilanima infano; kaj la patro, homo serioza, ne ĉesis lin riproĉi, ke li, kiu jam de longe ne plu devus porti siajn ŝuojn de infano, estas ankoraŭ tiel naivega kaj malsprita.  (Wilhelm Hauff, J. W. Eggleton, La Karavano  lire en ligne)
      À ses seize ans encore, Petit Muk était un enfant candide ; et le père, un homme sérieux, ne cessait de lui reprochait qu'il était, lui qui ne devait plus porter ses chaussure d’enfant depuis longtemps, encore à un point très naïf et sot.

Prononciation

Références

    Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.