fakan

Voir aussi : fakañ

Breton

Forme de verbe

Mutation Forme
Non muté pakan
Adoucissante bakan
Spirante fakan

fakan \ˈf̬a.kːãn\

  1. Forme mutée de pakan par spirantisation (p > f).

Tchèque

Étymologie

(XVIIe siècle) Du français faquin[1], dialectalement prononcé fagan → voir Cikán et Cigán.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif fakan fakani
ou fakanové
Génitif fakana fakanů
Datif fakanovi fakanům
Accusatif fakana fakany
Vocatif fakane fakani
ou fakanové
Locatif fakanovi fakanech
Instrumental fakanem fakany

fakan \Prononciation ?\ masculin animé

  1. (Familier) Gars, garçon, vaurien.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.