galopo
: galopó
Espagnol
Forme de verbe
Voir la conjugaison du verbe galopar | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | (yo) galopo |
galopo \ɡaˈlo.po\
- Première personne du singulier du présent de l’indicatif de galopar.
Prononciation
- Madrid : \ɡaˈlo.po\
- Mexico, Bogota : \ɡaˈlo.p(o)\
- Santiago du Chili, Caracas : \ɡaˈlo.po\
Espéranto
Étymologie
- Du français galop (excl. : fr).
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | galopo \ɡa.ˈlo.po\ |
galopoj \ɡa.ˈlo.poj\ |
Accusatif | galopon \ɡa.ˈlo.pon\ |
galopojn \ɡa.ˈlo.pojn\ |
galopo \ɡa.ˈlo.po\ mot-racine 1OA
Prononciation
- France (Toulouse) : écouter « galopo [Prononciation ?] »
Voir aussi
- galopo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto)
Bibliographie
- E. Grosjean-Maupin, Plena Vortaro de Esperanto, SAT, Parizo, 1934 (selon Retavortaro)
- galopo sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
- galopo sur le site Reta-vortaro.de (RV)
- Racine "galop-" présente dans la 1a Oficiala Aldono de 1909 (R de l’Akademio de Esperanto).
- Racine "-o" présente dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » ( de l’Akademio de Esperanto).
Portugais
Forme de verbe
Voir la conjugaison du verbe galopar | ||
---|---|---|
Indicatif | Présent | eu galopo |
galopo \gɐ.lˈɔ.pu\ (Lisbonne) \ga.lˈɔ.pʊ\ (São Paulo)
- Première personne du singulier du présent de l’indicatif de galopar.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.