granum
Français
Étymologie
- Du latin granum (« grain »).
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
granum | grana |
\gʁa.nɔm\ | \gʁa.na\ |
granum \ɡʁa.nɔm\ masculin
- (Biologie) Microstructure cellulaire présente dans les chloroplastes et qui contient la chlorophylle.
Voir aussi
- granum sur l’encyclopédie Wikipédia
Références
- L’Officiel du jeu Scrabble, Éditions Larousse, 2007, 5e édition
Anglais
Étymologie
- Du latin granum (« grain »).
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
granum \Prononciation ?\ |
grana \Prononciation ?\ |
granum \Prononciation ?\
- (Biologie) Granum.
Latin
Étymologie
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | granum | grana |
Vocatif | granum | grana |
Accusatif | granum | grana |
Génitif | granī | granōrum |
Datif | granō | granīs |
Ablatif | granō | granīs |
grānum \Prononciation ?\ neutre
Dérivés
- egrānātus (« égréné »)
- grānārium (« grenier »)
- grānāsco (« former des graines ; fructifier »)
- grānāta, grānātum (« grenade »)
- grānāticius (« de grenade »)
- grānāticum (« impôt sur les greniers »)
- grānātim (« grain à grain »)
- grānātus (« abondant en grains, grenu »)
- grānea (« plat de blé mondé »)
- grāneus (« concassé »)
- grānifer, grāniger (« qui porte des grains »)
- grānōsus (« plein de grains, grenu »)
- grānulum (« petit grain »)
- mālogrānātum (« grenadier »)
Dérivés dans d’autres langues
Références
- « granum », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « granum », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
- [1] : Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959 → consulter cet ouvrage *g̑er-
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.