groñj

Breton

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

Mutation Singulier Pluriel
Non muté groñj groñjoù
Adoucissante cʼhroñj cʼhroñjoù
Durcissante kroñj kroñjoù

groñj \ˈɡrɔ̃ːʃ\ féminin

  1. (Anatomie) Menton.
    • [...], gant ur boned lien iskis skoulmet strizh dindan he groñj, [...].  (Roparz Hemon, Spered o tont da Jaketa in War ribl an hent, Éditions Al Liamm, 1971, page 245)
      [...], d’un étrange bonnet de toile rigoureusement noué sous son menton, [...].

Synonymes

Dérivés

Prononciation

  • Carhaix-Plouguer (France) : écouter « groñj [Prononciation ?] » (niveau moyen)

Voir aussi

  • groñj sur l’encyclopédie Wikipédia (en breton) 

Références

  • Roparz Hemon, Nouveau dictionnaire breton français, Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 341b
  • Martial Ménard, Dictionnaire français-breton, Éditions Palantines, 2012, ISBN 978-2-35678069-0, page 853b
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.