grzebień

Polonais

Étymologie

Du vieux slave *grebenь[1] qui donne le russe гребень, grébenʹ, le slovène greben, le tchèque hřeben, etc. Apparenté à grzebać gratter »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif grzebień grzebienie
Vocatif grzebieniu grzebienie
Accusatif grzebień grzebienie
Génitif grzebienia grzebieni
Locatif grzebieniu grzebieniach
Datif grzebieniowi grzebieniom
Instrumental grzebieniem grzebieniami

grzebień \ɡʒɛbʲjɛ̇̃ɲ\ masculin inanimé

  1. Peigne.
    • Czesać się grzebieniem.
      Se peigner avec un peigne.

Prononciation

Voir aussi

  • grzebień sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais) 

Références

  1. « grzebień », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.