gwern-veg

Breton

Étymologie

Composé de gwern mât ») et de beg bout »). (avec une mutation consonantique par adoucissement beg → veg).

Nom commun

Mutation Singulier Pluriel
Non muté gwern-veg gwernioù-beg
Adoucissante wern-veg wernioù-beg
Durcissante kwern-veg kwernioù-beg

gwern-veg \ɡɥɛrn.ˈveːk\ féminin

  1. (Marine) Mât de beaupré.
    • Astennet war ar cʼherdin dindan ar wern-veg e oa Levenez, evel en ur gwele-skourr.  (Roparz Hemon, Mari Vorgan, Al Liamm, 1975, page 72)
      Levenez était allongée sur les cordages sous le mât de beaupré, comme dans un hamac.

Synonymes

  • gwern-gorn
  • gwern-valouin

Références

  • « gwern gorn, gwern veg, gwern valouin » dans François Vallée, Grand dictionnaire français-breton, Édition de l'Impression commerciale de Bretagne, Rennes, 1931-1933, 817 pages, page 453b
  • Roparz Hemon, Nouveau dictionnaire breton français, Al Liamm, 6e édition revue et augmentée, 1978, page 358b
  • « BEAUPRÉ : (mât), gwern-valouin°, gwern-veg°, pl. gwernioù-malouin, -beg » dans Loeiz Andouard, Brezhoneg ar mor - Le breton de la mer, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, 135 pages, page 24
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.