incolatus

Latin

Étymologie

(Adjectif) Dérivé de colatus, avec le préfixe in-.
(Nom commun) Déverbal de incolo résider »), dérivé de incolatum, avec le suffixe -us, -us.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif incolatus incolată incolatum incolatī incolatae incolată
Vocatif incolate incolată incolatum incolatī incolatae incolată
Accusatif incolatum incolatăm incolatum incolatōs incolatās incolată
Génitif incolatī incolatae incolatī incolatōrŭm incolatārŭm incolatōrŭm
Datif incolatō incolatae incolatō incolatīs incolatīs incolatīs
Ablatif incolatō incolatā incolatō incolatīs incolatīs incolatīs

incolatus \Prononciation ?\

  1. Non filtré.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif incolatus incolatūs
Vocatif incolatus incolatūs
Accusatif incolatum incolatūs
Génitif incolatūs incolatuum
Datif incolatūi
ou incolatū
incolatibus
Ablatif incolatū incolatibus

incolatus \Prononciation ?\ masculin

  1. Incolat, séjour, résidence.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Apparentés étymologiques

Forme de verbe

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif incolatus incolată incolatum incolatī incolatae incolată
Vocatif incolate incolată incolatum incolatī incolatae incolată
Accusatif incolatum incolatăm incolatum incolatōs incolatās incolată
Génitif incolatī incolatae incolatī incolatōrŭm incolatārŭm incolatōrŭm
Datif incolatō incolatae incolatō incolatīs incolatīs incolatīs
Ablatif incolatō incolatā incolatō incolatīs incolatīs incolatīs

incolatus \Prononciation ?\

  1. Participe passé de incolo.

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.