indutilis
Latin
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | indutilis | indutilis | indutile | indutiles | indutiles | indutilia |
Vocatif | indutilis | indutilis | indutile | indutiles | indutiles | indutilia |
Accusatif | indutilem | indutilem | indutile | indutiles | indutiles | indutilia |
Génitif | indutilis | indutilis | indutilis | indutilium | indutilium | indutilium |
Datif | indutili | indutili | indutili | indutilibus | indutilibus | indutilibus |
Ablatif | indutili | indutili | indutili | indutilibus | indutilibus | indutilibus |
indūtĭlis \Prononciation ?\
- Qui s’adapte.
Références
- « indutilis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.