inerrans

Latin

Étymologie

Dérivé de errans, avec le préfixe in-.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif inerrans inerrans inerrans inerrantēs inerrantēs inerrantia
Vocatif inerrans inerrans inerrans inerrantēs inerrantēs inerrantia
Accusatif inerrantem inerrantem inerrans inerrantēs inerrantēs inerrantia
Génitif inerrantis inerrantis inerrantis inerrantium inerrantium inerrantium
Datif inerrantī inerrantī inerrantī inerrantibus inerrantibus inerrantibus
Ablatif inerrantī inerrantī inerrantī inerrantibus inerrantibus inerrantibus

inerrans \Prononciation ?\

  1. Inerrant.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. Fixe.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.