initiëren

Néerlandais

Étymologie

Du français initier.

Verbe

initiëren \Prononciation ?\ transitif

Présent Prétérit
ik initieer initieerde
jij initieert
hij, zij, het initieert
wij initiëren initieerden
jullie initiëren
zij initiëren
u initieert initieerde
Auxiliaire Participe présent Participe passé
hebben initiërend geïnitieerd
  1. Commencer, lancer, amorcer, instaurer, entamer, prendre l’initiative de, concevoir, mettre en œuvre, être à l’origine de.
    • Iets initiëren.
      Entreprendre quelque chose.
    • Het Deense paviljoen is geïnitieerd door X.
      Le pavillon danois est dû à l’initiative de X., c’est X. qui a pris l’initiative du pavillon danois.

Synonymes

Apparentés étymologiques

Vocabulaire apparenté par le sens

  • entameren

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 94,0 % des Flamands,
  • 96,5 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.