interpunkční
Tchèque
Étymologie
- Dérivé de interpunkce (« ponctuation »), avec le suffixe -ní.
Adjectif
nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
---|---|---|---|---|---|
animé | inanimé | ||||
singulier | nominatif | interpunkční | |||
vocatif | interpunkční | ||||
accusatif | interpunkčního | interpunkční | |||
génitif | interpunkčního | interpunkční | interpunkčního | ||
locatif | interpunkčním | interpunkční | interpunkčním | ||
datif | interpunkčnímu | interpunkční | interpunkčnímu | ||
instrumental | interpunkčním | interpunkční | interpunkčním | ||
pluriel | nominatif | interpunkční | |||
vocatif | interpunkční | ||||
accusatif | interpunkční | ||||
génitif | interpunkčních | ||||
locatif | interpunkčních | ||||
datif | interpunkčním | ||||
instrumental | interpunkčními |
interpunkční \ɪntɛrpuŋkt͡ʃɲiː\
- De ponctuation.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Dérivés
- interpunkční znaménko (« signe de ponctuation »)
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.