interrogator

Anglais

Étymologie

Du latin interrogator.

Nom commun

SingulierPluriel
interrogator
\Prononciation ?\
interrogators
\Prononciation ?\

interrogator

  1. Interrogateur.

Apparentés étymologiques

Latin

Étymologie

Déverbal de interrogo interroger, questionner »), dérivé de interrogatum, avec le suffixe -tor.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif interrogator interrogatorēs
Vocatif interrogator interrogatorēs
Accusatif interrogatorem interrogatorēs
Génitif interrogatoris interrogatorum
Datif interrogatorī interrogatoribus
Ablatif interrogatorĕ interrogatoribus

interrogātor \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : interrogatrix)

  1. Interrogateur.

Dérivés

Dérivés dans d’autres langues

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.