invitus

Espéranto

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe inviti
Conditionnel invitus

invitus \invitus\

  1. Conditionnel de inviti.

Prononciation

Latin

Étymologie

Dérivé de vis force, volonté »), avec le préfixe in- privatif.

Adjectif

Cas Singulier Pluriel
Masculin Féminin Neutre Masculin Féminin Neutre
Nominatif invitus invită invitum invitī invitae invită
Vocatif invite invită invitum invitī invitae invită
Accusatif invitum invităm invitum invitōs invitās invită
Génitif invitī invitae invitī invitōrŭm invitārŭm invitōrŭm
Datif invitō invitae invitō invitīs invitīs invitīs
Ablatif invitō invitā invitō invitīs invitīs invitīs

invitus \Prononciation ?\

  1. Malgré soi, à contrecœur, involontaire.
    • invitus bellum gero.
      je fais la guerre à contrecœur.
    • invitā deā / invitā Minervā
      malgré la déesse / malgré Minerve → contre la nature.

Dérivés

  • invitē, invito malgré soi, à regret »)
  • perinvitus complètement malgré soi »)

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.