inzult

Tchèque

Étymologie

Du latin insultus.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif inzult inzulty
Génitif inzultu inzultů
Datif inzultu inzultům
Accusatif inzult inzulty
Vocatif inzulte inzulty
Locatif inzultu inzultech
Instrumental inzultem inzulty

inzult \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. Insulte, offense.
    • Portréty královské rodiny: Carlos IV., odulý a netečný, podobný nafoukanému, tupému ouřadovi; královna Maria Luisa, vzteklých a pichlavých očí, ošklivá drbna a zlá fuchtle; jejich famílie, znuděná, drzá a protivná. Goyovy portréty králů jsou tak trochu inzult.  (Karel Čapek, Výlet do Španěl)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  2. (Nosologie) Attaque.
    • cévní mozkový inzult.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes

Apparentés étymologiques

  • inzultovat

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.