izel
: Izel
Breton
Étymologie
Adjectif
Nature | Forme |
---|---|
Positif | izel |
Comparatif | izelocʼh |
Superlatif | izelañ |
Exclamatif | izelat |
- Bas.
Ar wezenn n’he doa ket a skourroù izel. Kaer o doa ar soudarded en em skoaziañ, en em lakaat daou, tri, bern-war-vern, n’oant ket cʼhoazh uhel a-walcʼh evit tizhout ar skourr izelañ da stagañ ar gordenn da grougañ Paolig ar Sann.
— (Lan Inizan, Emgann Kergidu 2, Éditions Al Liamm, 1977, page 118)- L’arbre n’avait pas de branches basses. Les soldats avaient beau s’épauler, se mettre à deux, trois, l’un au-dessus de l’autre, ils n’étaient pas encore assez hauts pour atteindre la branche la plus basse afin d’attacher la corde pour pendre Paolig ar Sann.
Variantes orthographiques
Antonymes
Dérivés
- a-izel
- a vouezh izel
- biz izel
- Breizh-Izel
- gevred izel
- gwalarn izel
- izel-izel
- izelaat
- izelbriz
- izelded
- izelder
- izeldir
- izelek
- izelegezh
- izelenn
- izelidigezh
- izelvarr
- izelvor
- izelvos
- Izelvroioù
- Kerne-Izel
- kornôg izel
- mervent izel
- reter izel
- tud izel
Anagrammes
Références
- Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
- Léon Fleuriot, A Dictionary of Old Breton - Dictionnaire du vieux breton - Part I, Toronto, 1985
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.