judicatus
Latin
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | judicatus | judicatūs |
Vocatif | judicatus | judicatūs |
Accusatif | judicatum | judicatūs |
Génitif | judicatūs | judicatuum |
Datif | judicatūi ou judicatū |
judicatibus |
Ablatif | judicatū | judicatibus |
judicatus \Prononciation ?\ masculin
- Office de juge, magistrature.
- Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
Forme de verbe
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | judicatus | judicată | judicatum | judicatī | judicatae | judicată |
Vocatif | judicate | judicată | judicatum | judicatī | judicatae | judicată |
Accusatif | judicatum | judicatăm | judicatum | judicatōs | judicatās | judicată |
Génitif | judicatī | judicatae | judicatī | judicatōrŭm | judicatārŭm | judicatōrŭm |
Datif | judicatō | judicatae | judicatō | judicatīs | judicatīs | judicatīs |
Ablatif | judicatō | judicatā | judicatō | judicatīs | judicatīs | judicatīs |
judicatus \Prononciation ?\
- Participe passé de judico.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.