kannañ

Voir aussi : kannan

Breton

Étymologie

→ voir kann et -añ.

Verbe

Mutation Forme
Non muté kannañ
Adoucissante gannañ
Spirante cʼhannañ

kannañ \ˈkãnːã\ (voir la conjugaison), base verbale kann- (pronominal : en em gannañ)

  1. Taper, battre.
    • Kae d'ar gêr, Mateo, anez e vi kannet gant ar wreg...  (Wladyslaw St Reymont, E noz an diskar-amzer, traduit par Per Denez, in Al Liamm, no 20, mai-juin 1950, page 20)
      Rentre à la maison, Mateo, sinon tu vas être battu par ta femme...
  2. Laver (le linge).
    • Deh e oan bet war ar stank o kanna ma dilhad.  (Jules Gros, Le Trésor du Breton parlé - 2 : Dictionnaire breton-français des expressions figurées, 1re édition 1970, page 231)
      Hier j’ai été sur l’étang laver mon linge.
  3. (Pronominal) Se battre.
    • N’oa ket en oad da vont d’ar brezel ha d’en em gannañ, panevet se e vije bet lazhet evel e dad hag e vreudeur.  (Ar Mabinogion, traduit par Abeozen, Mouladurioù Hor Yezh, 1991, page 207)
      Il n’était pas en âge d’aller à la guerre et de se battre, sans cela il aurait été tué comme son père et ses frères.

Variantes

  • kanniñ

Dérivés

  • kannadeg
  • kannadenn
  • kanndi
  • kanner
  • kannerez
  • kannerezh
  • kannidigezh
  • peurgannañ
  • poull-kannañ

Prononciation

Prononciation audio manquante. (Ajouter un fichier ou en enregistrer un avec Lingua Libre )


Paronymes

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.