kegel
: Kegel
Breton
Nom commun
Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | kegel | kegelioù |
Adoucissante | gegel | gegelioù |
Spirante | cʼhegel | cʼhegelioù |
kegel \ˈkeː.ɡɛl\ féminin
- (Textile, Tissage) Quenouille.
War o lercʼh e teue an dimezelled a enor : an hini gentañ a zouge ar gegel rubanet, war he beg ur bod spern-gwenn ; an eil a zouge ar baner da vont d’ar marcʼhad : azouezioù an tiegezh.
— (Erwan Berthou, En bro Dreger a-dreuz parkoù, Mouladurioù Hor Yezh, 1985, page 69)- Derrière eux venaient les demoiselles d’honneur : la première portait la quenouille enrubannée, surmontée d’un rameau d’aubépine ; la deuxième portait le panier pour aller au marché : les symboles du ménage.
Dérivés
- kegeliad
- kegeliadenn
- kegeliat
- kegelig-ar-Wercʼhez (« spiranthe d’automne »)
Voir aussi
- kegel sur l’encyclopédie Wikipédia (en breton)
Références
- Jehan Lagadeuc, Catholicon, Tréguier, 1499
- Albert Deshayes, Dictionnaire étymologique du breton, Le Chasse-Marée, Douarnenez, 2003, page 379b
Néerlandais
Étymologie
- Du moyen néerlandais kēgel, du vieux néerlandais *kegil, du proto-germanique *kagilaz (« piquet, pieu »).
Dérivés
- kegelbaan
- kegelen
- kegelspel
Taux de reconnaissance
- En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
- 99,5 % des Flamands,
- 98,4 % des Néerlandais.
Prononciation
- \ˈkeː.ɣəl\
- Pays-Bas : écouter « kegel [ˈkeː.ɣəl] »
Références
- Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.