kilpenn
Breton
Nom commun
Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | kilpenn | kilpennoù |
Adoucissante | gilpenn | gilpennoù |
Spirante | cʼhilpenn | cʼhilpennoù |
kilpenn \ˈkil.pɛn\ masculin
- (Anatomie) Nuque.
Ha Peredur ha darcʼhaouiñ outañ un daredbeg lemm ha tizhout an den en e lagad ken ez eas dre e gilpenn er-maez hag an den marv war al leur.
— (Ar Mabinogion, traduit par Abeozen, Mouladurioù Hor Yezh, 1991, page 213)- Et Peredur lui lança un javelot à pointe aiguë, qui l'atteignit à l’œil si bien qu’il lui sortit par la nuque et et le renversa mort sur le champ.
Kilpennoù ha choukoù na wele ken o sevel diwar divskoazioù ledan pe voan, nerzhus pe laosk, kozh pe yaouank : …
— (Goulc’han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, page 32)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Ma mammig a gouezhas, he cʼhilpenn a skoas rust gant korn maen an oaled, ar gwad a flistras…
— (Hervé Le Gall, Koulz ar cʼhastrilhez, Embannadurioù Al Liamm, 2008, page 81)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
- (Anatomie) Occiput.
Variantes
- kilbenn
Dérivés
- kilpennad
- kilpennad-blev
- kilpennegezh
- kilpennek
- kilpenniñ
Voir aussi
- kilpenn sur l’encyclopédie Wikipédia (en breton)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.