kompleksiluku
Finnois
Étymologie
- De kompleksi (« complexe ») et de luku (« nombre »).
Nom commun
Déclinaison
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | kompleksiluku | kompleksiluvut |
Génitif | kompleksiluvun | kompleksilukujen |
Partitif | kompleksilukua | kompleksilukuja |
Accusatif | kompleksiluku [1] kompleksiluvun [2] |
kompleksiluvut |
Inessif | kompleksiluvussa | kompleksiluvuissa |
Élatif | kompleksiluvusta | kompleksiluvuista |
Illatif | kompleksilukuun | kompleksilukuihin |
Adessif | kompleksiluvulla | kompleksiluvuilla |
Ablatif | kompleksiluvulta | kompleksiluvuilta |
Allatif | kompleksiluvulle | kompleksiluvuille |
Essif | kompleksilukuna | kompleksilukuina |
Translatif | kompleksiluvuksi | kompleksiluvuiksi |
Abessif | kompleksiluvutta | kompleksiluvuitta |
Instructif | — | kompleksiluvuin |
Comitatif | — | kompleksilukuine- [3] |
Notes [1] [2] [3]
|
Avec suffixes possessifs |
Singulier | Pluriel |
---|---|---|
1re personne | kompleksilukuni | kompleksilukumme |
2e personne | kompleksilukusi | kompleksilukunne |
3e personne | kompleksilukunsa |
kompleksiluku \'kom.plek.siˌlu.ku\
- (Mathématiques) Nombre complexe.
Voir aussi
- kompleksiluku sur l’encyclopédie Wikipédia (en finnois)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.