kruk
Indonésien
Étymologie
- Du néerlandais kruk (« béquille »)
Néerlandais
Étymologie
Nom commun 1
kruk \krʏk\ masculin/féminin
Synonymes
- kluns
Prononciation
- Pays-Bas : écouter « kruk [Prononciation ?] »
Anagrammes
Polonais
Étymologie
Nom commun 1
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | kruk | kruki |
Vocatif | kruku | kruki |
Accusatif | kruka | kruki |
Génitif | kruka | kruków |
Locatif | kruku | krukach |
Datif | krukowi | krukom |
Instrumental | krukiem | krukami |
kruk \kruk\ masculin animé
- (Ornithologie) Corbeau.
Kruki żywią się roślinami i mięsem.
- Les corbeaux se nourrissent de végétaux et de chair.
Dérivés
- kruczę (« corbillat »)
- kruczy (« de corbeau, corvidé »)
Nom commun 2
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | kruk | kruki |
Vocatif | kruku | kruki |
Accusatif | kruk | kruki |
Génitif | kruka | kruków |
Locatif | kruku | krukach |
Datif | krukowi | krukom |
Instrumental | krukiem | krukami |
kruk \kruk\ masculin inanimé
Synonymes
- pogrzebacz
- haczyk
Dérivés
- kruczek (« crochet »)
Apparentés étymologiques
Prononciation
- Pologne : écouter « kruk [kruk] »
Voir aussi
- kruk sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)
Références
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : kruk. (liste des auteurs et autrices)
- « kruk », dans Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, 1927
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.