lezomp

Breton

Forme de verbe

lezomp \ˈleː.zɔ̃m(p)\

  1. Première personne du pluriel du présent de l’indicatif du verbe lezel.
  2. Première personne du pluriel de l’impératif du verbe lezel.
    • Lezomp-ta an traou-ze a gostez. Ha nʼocʼh ket bet ive dilennet da vear e parrez Guinevez?.  (Lan Inisan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, page 64)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
    • Lezomp ʼta an traoù-se a-gostez. Ha nʼocʼh ket bet ivez dilennet da vaer e parrez Gwinevez?  (Lan Inizan, Emgann Kergidu 2, Éditions Al Liamm, 1977, page 53)
      — Laissons donc ces choses-là de côté. Nʼavez-vous pas aussi été élu maire de la commune de Plounévez-Lochrist ?
    • Lezomp ar batatezenn da gomer he repoz.  (François-Marie Luzel, Son ar patatès, in Soniou Breiz Izel, volume 2, 1890, page 254)
      Laissons la patate reposer en paix.
    • Lezomp al laezh-bleiz gant ar vedisined-kezeg, ar re-se a oar diouti, hag he implij a reont kalz evit lakat ar chatal da vont war vaez, pa vez kaledet o fank enno.  (Loeiz ar Flocʼh, Plant Breizh evit ho yecʼhed, Mouladurioù Hor Yezh, 1983, page 19)
      Laissons l’euphorbe aux vétérinaires, ceux-ci la connaissent et l’utilisent beaucoup pour faire déféquer le bétail lorsque leurs excréments sont durs.

Anagrammes

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.