licitus
Latin
Étymologie
- De licet (« il est permis [de] »).
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | licitus | licită | licitum | licitī | licitae | licită |
Vocatif | licite | licită | licitum | licitī | licitae | licită |
Accusatif | licitum | licităm | licitum | licitōs | licitās | licită |
Génitif | licitī | licitae | licitī | licitōrŭm | licitārŭm | licitōrŭm |
Datif | licitō | licitae | licitō | licitīs | licitīs | licitīs |
Ablatif | licitō | licitā | licitō | licitīs | licitīs | licitīs |
licitus \Prononciation ?\
- Licite, légal, permis.
licitum est…
- il est permis de…
Antonymes
Forme de verbe
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | licitus | licită | licitum | licitī | licitae | licită |
Vocatif | licite | licită | licitum | licitī | licitae | licită |
Accusatif | licitum | licităm | licitum | licitōs | licitās | licită |
Génitif | licitī | licitae | licitī | licitōrŭm | licitārŭm | licitōrŭm |
Datif | licitō | licitae | licitō | licitīs | licitīs | licitīs |
Ablatif | licitō | licitā | licitō | licitīs | licitīs | licitīs |
licitus \Prononciation ?\
Références
- « licitus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.