longitud
Catalan
Étymologie
- Du latin longitudonem, accusatif de longitudo.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
longitud \lunʒiˈtut\ |
longituds \lunʒiˈtuts\ |
longitud [lunʒiˈtut], [lond͡ʒiˈtut] féminin
- Longueur.
Com evident experiència mostra, la debilitat de la nostra memòria, sotsmetent fàcilment a oblivió no solament los actes per longitud de temps envellits, mas encara los actes frescs de nostres dies, és estat doncs molt condecent, útil e expedient deduir en escrit les gestes e històries antigues dels homens forts e virtuosos, com sien espills molt clars, exemples e virtuosa doctrina de nostra vida, segons recita aquell gran orador Tul·li
— (Joanot Martorell, Tirant lo blanc, prologue)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
- Longitude.
Synonymes
- 1 : llargària
Prononciation
- catalan oriental (hors majorquin) : [lunʒiˈtut]
- catalan occidental : [lond͡ʒiˈtut]
- majorquin : [lonʒiˈtut]
- Barcelone (Espagne) : écouter « longitud [Prononciation ?] »
Espagnol
Étymologie
- Du latin longitudonem, accusatif de longitudo.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
longitud [lonxiˈtuð] |
longitudes [lonxiˈtuðes] |
longitud [lonxiˈtuð] féminin
Prononciation
- (Région à préciser) : écouter « longitud [Prononciation ?] »
Occitan
Étymologie
- Du latin longitudonem, accusatif de longitudo.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
longitud \lund͡ʒiˈtyt\ |
longituds \lund͡ʒiˈtyt͡s\ |
longitud \lund͡ʒiˈtyt\ (graphie normalisée) féminin
- (Géographie) Longitude.
Vocabulaire apparenté par le sens
Voir aussi
longitud sur l’encyclopédie Wikipédia (en occitan)
Prononciation
- France (Béarn) : écouter « longitud [lund͡ʒiˈtyt] »
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
Suédois
Étymologie
- Du latin longitudo.
Nom commun
Commun | Indéfini | Défini |
---|---|---|
Singulier | longitud | longituden |
Pluriel | longituder | longituderna |
longitud \Prononciation ?\ commun
Dérivés
- longitunidell
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.