majitel

Voir aussi : majiteľ

Tchèque

Étymologie

Dérivé de mít avoir »), dont la racine donne mají ils ont ») que l'on retrouve dans majetek propriété »).

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif majitelel majitelelé
Génitif majitelele majitelelů
Datif majiteleli majitelelům
Accusatif majitelele majitelele
Vocatif majiteleli majiteleli
Locatif majiteleli majitelelích
Instrumental majitelelem majiteleli

majitel \Prononciation ?\ masculin

  1. Propriétaire par rapport au locataire, sinon vlastník.
    • Majitelé zbraní budou povinně absolvovat lékařské prohlídky každých pět let místo původních deseti.
    Les propriétaires d’armes à feu devront se soumettre à des examens médicaux tous les cinq ans au lieu des dix ans initialement prévus.

Prononciation

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.