mluvit
Tchèque
Étymologie
Verbe
mluvit \mlʊvɪt\ imperfectif (voir la conjugaison)
Antonymes
- mlčet (se taire)
- nemluvit (ne pas parler)
Dérivés
- domluvit
- domluva
- málomluvný (taiseux)
- mluva (parole)
- mluvčí (porte-parole)
- mluvení (parole, fait de parler)
- mluvený (parlé)
- mluvící (parlant)
- mluvnice
- mluvný (disert)
- mluvit z cesty
- mluvítko
- mluvka
- namluvit
- námluvy
- nemluva (taiseux)
- nemluvit (ne pas parler)
- odmlouvat
- omlouvat (excuser)
- omluva (excuse)
- omluvit
- pomluva (médisance)
- pomluvit, pomlouvat (dire du mal)
- předmluva (avant-propos)
- promluvit, promlouvat
- rozmluvit
- smluvit
- smlouva (contrat)
- smlouvat (négocier, contracter)
- smluvný
- úmluva
- výmluva
- vymluvit, vymluvit se
- výmluvný
- zamluvit
Proverbes et phrases toutes faites
- mluviti stříbro, mlčeti zlato (parler est d'argent, se taire est d'or)
Prononciation
- tchèque : écouter « mluvit [mlʊvɪt] »
Références
- Jiří Rejzek, Dictionnaire étymologique tchèque, Leda, Prague, 2001
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.