< Conjugaison:tchèque
Conjugaison:tchèque/mluvit
Personne | Présent | Passé | Futur | Conditionnel | Impératif |
---|---|---|---|---|---|
já | mluvím | mluvil jsem masculin mluvila jsem féminin | budu mluvit | mluvil bych masculin mluvila bych féminin | — |
ty | mluvíš | mluvil jsi masculin mluvils (Familier) masculin mluvila jsi féminin | budeš mluvit | mluvil bys masculin mluvila bys féminin | mluvmluv |
on ona ono |
mluví | mluvil masculin mluvila féminin mluvilo neutre | bude mluvit | mluvil by masculin mluvila by féminin masculin mluvilo by neutre | — |
my | mluvíme | mluvili jsme masculin mluvily jsme féminin | budeme mluvit | mluvili bychom masculin mluvily bychom féminin | mluvmluvme |
vy | mluvíte | mluvili jste masculin mluvily jste féminin | budete mluvit | mluvili byste masculin mluvily byste féminin | mluvmluvte |
oni ony ony |
mluví | mluvili masculin mluvily féminin mluvila neutre | budou mluvit | mluvili by masculin mluvily by féminin mluvila by neutre | — |
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.