negotiator

Anglais

Étymologie

Du verbe to negotiate.

Nom commun

SingulierPluriel
negotiator
\Prononciation ?\
negotiators
\Prononciation ?\

negotiator \Prononciation ?\

  1. Négociateur.

Prononciation

Latin

Étymologie

Dérivé de negotiatus, avec le suffixe -tor.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif negotiator negotiatorēs
Vocatif negotiator negotiatorēs
Accusatif negotiatorem negotiatorēs
Génitif negotiatoris negotiatorum
Datif negotiatorī negotiatoribus
Ablatif negotiatorĕ negotiatoribus

negotiator \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : negociatrix)

  1. Négociant, marchand, trafiquant.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Dérivés dans d’autres langues

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.