offectus
Latin
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | offectus | offectūs |
Vocatif | offectus | offectūs |
Accusatif | offectum | offectūs |
Génitif | offectūs | offectuum |
Datif | offectūi ou offectū |
offectibus |
Ablatif | offectū | offectibus |
offectus \Prononciation ?\ masculin
Forme de verbe
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | offectus | offectă | offectum | offectī | offectae | offectă |
Vocatif | offecte | offectă | offectum | offectī | offectae | offectă |
Accusatif | offectum | offectăm | offectum | offectōs | offectās | offectă |
Génitif | offectī | offectae | offectī | offectōrŭm | offectārŭm | offectōrŭm |
Datif | offectō | offectae | offectō | offectīs | offectīs | offectīs |
Ablatif | offectō | offectā | offectō | offectīs | offectīs | offectīs |
offectus \Prononciation ?\ masculin
Références
- « offectus », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.