officiens
Latin
Forme de verbe
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | officiens | officiens | officiens | officientēs | officientēs | officientia |
Vocatif | officiens | officiens | officiens | officientēs | officientēs | officientia |
Accusatif | officientem | officientem | officiens | officientēs | officientēs | officientia |
Génitif | officientis | officientis | officientis | officientium | officientium | officientium |
Datif | officientī | officientī | officientī | officientibus | officientibus | officientibus |
Ablatif | officientī | officientī | officientī | officientibus | officientibus | officientibus |
officiens \Prononciation ?\
- Participe présent de officio.
Apparentés étymologiques
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.