omarkú
Kotava
Verbe
Personne | Présent | Passé | Futur |
---|---|---|---|
1re du sing. | omarkú | omarkuyú | omarkutú |
2e du sing. | omarkul | omarkuyul | omarkutul |
3e du sing. | omarkur | omarkuyur | omarkutur |
1re du plur. | omarkut | omarkuyut | omarkutut |
2e du plur. | omarkuc | omarkuyuc | omarkutuc |
3e du plur. | omarkud | omarkuyud | omarkutud |
4e du plur. | omarkuv | omarkuyuv | omarkutuv |
voir Conjugaison en kotava |
omarkú \ɔmarˈku\ ou \omarˈku\ intransitif
Prononciation
- France : écouter « omarkú [omarˈku] »
Références
- « omarkú », dans Kotapedia
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.