pandicularis
Latin
Étymologie
- De pandiculor (« étendre »).
Adjectif
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | pandicularis | pandicularis | pandiculare | pandiculares | pandiculares | pandicularia |
Vocatif | pandicularis | pandicularis | pandiculare | pandiculares | pandiculares | pandicularia |
Accusatif | pandicularem | pandicularem | pandiculare | pandiculares | pandiculares | pandicularia |
Génitif | pandicularis | pandicularis | pandicularis | pandicularium | pandicularium | pandicularium |
Datif | pandiculari | pandiculari | pandiculari | pandicularibus | pandicularibus | pandicularibus |
Ablatif | pandiculari | pandiculari | pandiculari | pandicularibus | pandicularibus | pandicularibus |
pandicularis \Prononciation ?\
Références
- « pandicularis », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.