perfid
: pèrfid
Occitan
Étymologie
- Du latin perfidus.
Adjectif
Nombre | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Masculin | perfid \peɾ.ˈfit\ |
perfids \peɾ.ˈfit͡s\ |
Féminin | perfida \peɾ.ˈfi.ðo̞\ |
perfidas \peɾ.ˈfi.ðo̞s\ |
perfid \peɾ.ˈfid\ (graphie normalisée)
Dérivés
Références
- Congrès permanent de la lenga occitana, 20 dictionnaires occitans en ligne, XIX - XX s → consulter cet ouvrage
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
- Christian Laux, Dictionnaire occitan-français (Laux), Institut d’Estudis Occitans, 2001, ISBN 978-2-85910-300-7 → Consulter en ligne
- Josiane Ubaud, Diccionari ortografic, gramatical e morfologic de l’occitan segon los parlars lengadocians, Trabucaire, 2011, ISBN 978-2-84974-125-2
Suédois
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Adjectif
Déclinaison de perfid | Positif | Comparatif | Superlatif | |||
---|---|---|---|---|---|---|
Attributif | Prédicatif | |||||
Singulier | Indéfini | Commun | perfid | perfidare | — | perfidast |
Neutre | perfitt | |||||
Défini | Masculin | perfide | perfidaste | — | ||
Autres | perfida | perfidaste | ||||
Pluriel | perfida | perfidaste | perfidast |
perfid \Prononciation ?\
Références
- Ferdinand Schulthess, Svensk-fransk ordbok, 1922, 1re édition → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.