perpendiculator
Latin
Étymologie
- Dérivé de perpendiculatus, avec le suffixe -tor.
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | perpendiculator | perpendiculatorēs |
Vocatif | perpendiculator | perpendiculatorēs |
Accusatif | perpendiculatorem | perpendiculatorēs |
Génitif | perpendiculatoris | perpendiculatorum |
Datif | perpendiculatorī | perpendiculatoribus |
Ablatif | perpendiculatorĕ | perpendiculatoribus |
perpendiculator \Prononciation ?\ masculin
Références
- « perpendiculator », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.