physica
Latin
Étymologie
Nom commun 1
Cas | Pluriel |
---|---|
Nominatif | physica |
Vocatif | physica |
Accusatif | physica |
Génitif | physicōrum |
Datif | physicīs |
Ablatif | physicīs |
physica \ˈpʰy.si.ka\ (prononciation classique) neutre au pluriel uniquement
- Physique.
Quid igitur est? inquit; audire enim cupio, quid non probes. Principio, inquam, in physicis, quibus maxime gloriatur, primum totus est alienus.
— (Cicéron, De finibus bonorum et malorum I, 17)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Nom commun 2
Cas | Singulier |
---|---|
Nominatif | physică |
Vocatif | physică |
Accusatif | physicăm |
Génitif | physicae |
Datif | physicae |
Ablatif | physicā |
physica \ˈpʰy.si.ka\ (prononciation classique) féminin singulier
- Physique, sciences naturelles.
Non alia principia in Physica, quam in Geometria, uel in Mathesi abstracta, a me admitti, nec optari, quia sic omnia naturae phaenomend explicantur, et certae de iis demonstrationes dari possunt.
— (René Descartes, Principia philosophiae, 1644)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Forme d’adjectif
physica \ˈpʰy.si.ka\ (prononciation classique)
- Nominatif et vocatif féminins singuliers ("-a" court), ablatif féminin singulier ("-ā" long), ainsi que nominatif, vocatif et accusatif neutres pluriels de physicus.
Voir aussi
- physica sur l’encyclopédie Wikipédia (en latin)
Références
- « physica », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- « physica », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.