placitus
Latin
Forme de verbe
Cas | Singulier | Pluriel | ||||
---|---|---|---|---|---|---|
Masculin | Féminin | Neutre | Masculin | Féminin | Neutre | |
Nominatif | placitus | placită | placitum | placitī | placitae | placită |
Vocatif | placite | placită | placitum | placitī | placitae | placită |
Accusatif | placitum | placităm | placitum | placitōs | placitās | placită |
Génitif | placitī | placitae | placitī | placitōrŭm | placitārŭm | placitōrŭm |
Datif | placitō | placitae | placitō | placitīs | placitīs | placitīs |
Ablatif | placitō | placitā | placitō | placitīs | placitīs | placitīs |
placitus \Prononciation ?\
- Participe passé de placeo.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.