posedlý
Tchèque
Étymologie
- De posednout (« posséder »).
Adjectif
nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
---|---|---|---|---|---|
animé | inanimé | ||||
singulier | nominatif | posedlý | posedlá | posedlé | |
vocatif | posedlý | posedlá | posedlé | ||
accusatif | posedlého | posedlý | posedlou | posedlé | |
génitif | posedlého | posedlé | posedlého | ||
locatif | posedlém | posedlé | posedlém | ||
datif | posedlému | posedlé | posedlému | ||
instrumental | posedlým | posedlou | posedlým | ||
pluriel | nominatif | posedlí | posedlé | posedlá | |
vocatif | posedlí | posedlé | posedlá | ||
accusatif | posedlé | posedlá | |||
génitif | posedlých | ||||
locatif | posedlých | ||||
datif | posedlým | ||||
instrumental | posedlými |
posedlý \ˈposɛdliː\
- Obsédé, possédé.
je posedlý fotografováním.
- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Dérivés
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.