pospolitý

Voir aussi : pospolity

Tchèque

Étymologie

Dérivé de pospolu ensemble »), avec le suffixe -itý.

Adjectif

nombre cas \ genre masculin féminin neutre
animé inanimé
singulier nominatif pospolitý pospolitá pospolité
vocatif pospolitý pospolitá pospolité
accusatif pospolitého pospolitý pospolitou pospolité
génitif pospolitého pospolité pospolitého
locatif pospolitém pospolité pospolitém
datif pospolitému pospolité pospolitému
instrumental pospolitým pospolitou pospolitým
pluriel nominatif pospolití pospolité pospolitá
vocatif pospolití pospolité pospolitá
accusatif pospolité pospolitá
génitif pospolitých
locatif pospolitých
datif pospolitým
instrumental pospolitými

pospolitý \ˈpospolɪtiː\ (comparatif : pospolitější, superlatif : nejpospolitější)

  1. Commun, communautaire, uni, d'ensemble.
    • podařilo se vytvořit přátelštější, pospolitější, lepší atmosféru.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Synonymes

Dérivés

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.