prefijo

Espagnol

Étymologie

Du latin praefixus.

Adjectif

Genre Singulier Pluriel
Masculin prefijo
\pɾeˈfi.xo\
prefijos
\pɾeˈfi.xos\
Féminin prefija
\pɾeˈfi.xa\
prefijas
\pɾeˈfi.xas\

prefijo \pɾeˈfi.xo\

  1. (Grammaire) Préfixé.

Nom commun

SingulierPluriel
prefijo
\pɾeˈfi.xo\
prefijos
\pɾeˈfi.xos\

prefijo \pɾeˈfi.xo\ masculin

  1. (Grammaire) Préfixe.
    • El verbo «hacer», con el prefijo «des-», forma el verbo «deshacer».
  2. (Téléphonie) Indicatif téléphonique.

Hyperonymes

Vocabulaire apparenté par le sens

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe prefijar
Indicatif Présent (yo) prefijo
(tú) prefijo
(vos) prefijo
(él/ella/usted) prefijo
(nosotros-as) prefijo
(vosotros-as) prefijo
(os) prefijo
(ellos-as/ustedes) prefijo
Imparfait (yo) prefijo
(tú) prefijo
(vos) prefijo
(él/ella/usted) prefijo
(nosotros-as) prefijo
(vosotros-as) prefijo
(os) prefijo
(ellos-as/ustedes) prefijo
Passé simple (yo) prefijo
(tú) prefijo
(vos) prefijo
(él/ella/usted) prefijo
(nosotros-as) prefijo
(vosotros-as) prefijo
(os) prefijo
(ellos-as/ustedes) prefijo
Futur simple (yo) prefijo
(tú) prefijo
(vos) prefijo
(él/ella/usted) prefijo
(nosotros-as) prefijo
(vosotros-as) prefijo
(os) prefijo
(ellos-as/ustedes) prefijo

prefijo \pɾeˈfi.xo\

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de prefijar.

Prononciation

Voir aussi

  • prefijo sur l’encyclopédie Wikipédia (en espagnol) 

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.