pried
Anglais
Homophones
Breton
Étymologie
- Mentionné dans le grand dictionnaire français-breton de François Vallée (1931, page 268a) : pried pl. ou et -ejou.
Nom commun
Mutation | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Non muté | pried | priedoù |
Adoucissante | bried | briedoù |
Spirante | fried | friedoù |
pried \ˈpriːet\ masculin et féminin
- Conjoint, époux.
Kerkent ha spurmantet ganti he fried, he doa en em stlapet ouzh e vruched.
— (Langleiz, Romant ar Roue Arzhur, Éditions Al Liamm, 1975, page 38)- Dès qu’elle eut aperçu son époux, elle s’était jetée contre sa poitrine.
- Épouse.
Ha Paol a reaz eur zell oucʼh Anna Roue, he bried.
— (Lan Inisan, Emgann Kergidu Lodenn 2, J.B. hag A. Lefournier, Brest, 1878, page 64)- La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Ha Paol a reas ur sell ouzh Anna Roue, e bried.
— (Lan Inizan, Emgann Kergidu 2, Éditions Al Liamm, 1977, page 52)- Et Paul jeta un regard à Anne Roué, son épouse.
Dérivés
- dibried
- liespried
- pried-nevez
- priedañ
- priedel
- priedelezh
- priederezh
- priedez
- priediñ
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.