pruna
: Pruna
Catalan
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
pruna \Prononciation ?\ |
prunes \Prononciation ?\ |
pruna \Prononciation ?\ féminin
Prononciation
- El Prat de Llobregat (Espagne) : écouter « pruna [Prononciation ?] »
Latin
Nom commun
Cas | Singulier | Pluriel |
---|---|---|
Nominatif | prună | prunae |
Vocatif | prună | prunae |
Accusatif | prunăm | prunās |
Génitif | prunae | prunārŭm |
Datif | prunae | prunīs |
Ablatif | prunā | prunīs |
prūna \Prononciation ?\ féminin
Synonymes
Forme de nom commun
pruna \Prononciation ?\
Références
- « pruna », dans Félix Gaffiot, Dictionnaire latin français, Hachette, 1934 → consulter cet ouvrage
- [1] « pruna », dans Charlton T. Lewis et Charles Short, A Latin Dictionary, Clarendon Press, Oxford, 1879 → consulter cet ouvrage
Occitan
Étymologie
- Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.
Nom commun
Singulier | Pluriel |
---|---|
pruna \ˈpɾy.no\ |
prunas \ˈpɾy.nos\ |
pruna \ˈpɾy.no\ (graphie normalisée) féminin
Variantes dialectales
Références
- (oc) Joan de Cantalausa, Diccionari General Occitan a partir dels parlars lengadocians, 2002, ISBN 2-912293-04-9, C.A.O.C. → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.