rekruto

(1887) Racine nominale fondamentale de l’Universala Vortaro[1][2]. Du français recruter[1].

rekruto \re.ˈkru.to\

1. Recrue.
   • – Ne, sinjoro kapitano, – fiere diras la rekruto. – Ĉe mi estas legebla EN LA MONDON VENIS NOVA SENTO! — (Louis Beaucaire, Kruko kaj Baniko el Bervalo, 1974)

     Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

   • Vi alkondukis ja tutan aregon da rekrutoj, vi bravega varbisto! — (L. L. Zamenhof, La rabistoj, 1908)

     Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

   • S-ro Merchant, venu ĉi tien, mi petas. Mi havas novan rekruton por vi. — (John Merchant, Kompatinda Klem, 1931)

     Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

   • Li mem salutis la rekrutojn kaj instigis ilin al diligenteco en la manovroj por la pereigo de la malamikoj kaj por la gloro de la faraono. — (Kabe, La Faraono, 1907)

     Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

• France (Toulouse) : écouter « rekruto [Prononciation ?] »

• rekruto sur l’encyclopédie Wikipédia (en espéranto) 

• rekruto sur le site Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto (PIV)
• rekruto sur le site Reta-vortaro.de (RV)
• Racine(s) ou affixe(s) "rekrut-", "-o" présentes dans le dictionnaire des racines « Universala Vortaro » (R1 de l’Akademio de Esperanto).