ringo

Voir aussi : ringó

Espagnol

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe ringar
Indicatif Présent (yo) ringo
(tú) ringo
(vos) ringo
(él/ella/usted) ringo
(nosotros-as) ringo
(vosotros-as) ringo
(os) ringo
(ellos-as/ustedes) ringo
Imparfait (yo) ringo
(tú) ringo
(vos) ringo
(él/ella/usted) ringo
(nosotros-as) ringo
(vosotros-as) ringo
(os) ringo
(ellos-as/ustedes) ringo
Passé simple (yo) ringo
(tú) ringo
(vos) ringo
(él/ella/usted) ringo
(nosotros-as) ringo
(vosotros-as) ringo
(os) ringo
(ellos-as/ustedes) ringo
Futur simple (yo) ringo
(tú) ringo
(vos) ringo
(él/ella/usted) ringo
(nosotros-as) ringo
(vosotros-as) ringo
(os) ringo
(ellos-as/ustedes) ringo

ringo \ˈriŋ.ɡo\

  1. Première personne du singulier du présent de l’indicatif de ringar.

Espéranto

Étymologie

De l’anglais ring anneau »)
 Référence nécessaire
.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif ringo
\ˈrin.ɡo\
ringoj
\ˈrin.ɡoj\
Accusatif ringon
\ˈrin.ɡon\
ringojn
\ˈrin.ɡojn\

ringo \ˈrin.ɡo\

  1. Anneau, bague. (Bijou)
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Prononciation

Ido

Étymologie

De l’espéranto.

Nom commun

Singulier Pluriel
ringo
\Prononciation ?\
ringi
\Prononciation ?\

ringo \ˈrin.ɡɔ\

  1. Bague, anneau.
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.