seductor

Espagnol

Étymologie

Du latin seductor.

Adjectif

seductor \Prononciation ?\ masculin

  1. Séducteur.

Apparentés étymologiques

Nom commun

seductor \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : seductora)

  1. Séducteur.

Latin

Étymologie

Déverbal de seduco séduire, corrompre »), dérivé de seductum, avec le suffixe -tor.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif seductor seductorēs
Vocatif seductor seductorēs
Accusatif seductorem seductorēs
Génitif seductoris seductorum
Datif seductorī seductoribus
Ablatif seductorĕ seductoribus

seductor \Prononciation ?\ masculin (pour une femme, on dit : seductrix)

  1. Séducteur.
    • quoniam multi seductores exierunt in mundum qui non confitentur Iesum Christum venientem in carne hic est seductor et Antichristus.  (Vulgata)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)

Références

Occitan

Étymologie

Du latin seductor.

Adjectif

Nombre Singulier Pluriel
Masculin seductor
\se.ðyt.ˈtu\
seductors
\se.ðyt.ˈtus\
Féminin seductritz
\se.ðyt.ˈtɾit͡s\
seductrises
\se.ðyt.ˈtɾizes\

seductor \se.ðyt.ˈtu\ masculin (graphie normalisée)

  1. Séducteur.

Nom commun

Singulier Pluriel
seductor
\se.ðyt.ˈtu\
seductors
\se.ðyt.ˈtus\

seductor \se.ðyt.ˈtu\ masculin (pour une femme, on dit : seductritz) (graphie normalisée)

  1. Séducteur.

Synonymes

Variantes dialectales

Apparentés étymologiques

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.