sepultor

Ido

Forme de verbe

Voir la conjugaison du verbe sepultar
Futur de l’infinitif sepultor

sepultor \Prononciation ?\

  1. Futur de l’infinitif du verbe sepultar.

Latin

Étymologie

Déverbal de sepelio ensevelir ; faire disparaître »), dérivé de sepultum, avec le suffixe -tor.

Nom commun

Cas Singulier Pluriel
Nominatif sepultor sepultorēs
Vocatif sepultor sepultorēs
Accusatif sepultorem sepultorēs
Génitif sepultoris sepultorum
Datif sepultorī sepultoribus
Ablatif sepultorĕ sepultoribus

sepultor \Prononciation ?\ masculin

  1. Celui qui ensevelit.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)
  2. (Figuré) Celui qui fait disparaître.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Synonymes

Références

Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.