shock

Français

Étymologie

De l’anglais shock.

Nom commun

SingulierPluriel
shock shocks
\Prononciation ?\

shock \Prononciation ?\ masculin

  1. (Canada) (Anglicisme) Amortisseur d’une voiture, camion.

Traductions

Anglais

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

shock \Prononciation ?\

  1. Choc.
  2. (Médecine) Choc, état de choc.

Dérivés

  • (Géophysique) aftershock (réplique)
  • shock absorber (ressort d’une voiture)
  • (Médecine) shock treatment, electric shock therapy (traitement de choc ; traitement par chocs électriques)
  • (Médecine) treatment for shock (déchocage)

Verbe

shock \Prononciation ?\

  1. Choquer, heurter.
  2. Secouer.

Prononciation

Prononciation manquante. (Ajouter)

Voir aussi

Italien

Étymologie

De l’anglais shock.

Nom commun

Invariable
shock
\ˈʃɔk\

shock \ˈʃɔk\ masculin

  1. Choc.
    • Exemple d’utilisation manquant. (Ajouter)

Variantes

Dérivés

Voir aussi

  • shock sur l’encyclopédie Wikipédia (en italien) 

Néerlandais

Étymologie

Étymologie manquante ou incomplète. Si vous la connaissez, vous pouvez l’ajouter en cliquant ici.

Nom commun

shock \Prononciation ?\

  1. Choc.

Taux de reconnaissance

En 2013, ce mot était reconnu par[1] :
  • 96,7 % des Flamands,
  • 97,5 % des Néerlandais.

Prononciation

Références

  1. Marc Brysbaert, Emmanuel Keuleers, Paweł Mandera et Michael Stevens, Woordenkennis van Nederlanders en Vlamingen anno 2013: Resultaten van het Groot Nationaal Onderzoek Taal, Université de Gand, 15 décembre 2013, 1266 p. → [lire en ligne]
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.