skończony
Polonais
Étymologie
- Participe passif de skończyć (« terminer, finir »).
Adjectif
| Nombre | Cas | Masculin animé |
Masculin inanimé |
Neutre | Féminin |
|---|---|---|---|---|---|
| Singulier | Nominatif | skończony | skończone | skończona | |
| Vocatif | |||||
| Accusatif | skończonego | skończony | skończoną | ||
| Génitif | skończonego | skończonej | |||
| Locatif | skończonym | ||||
| Datif | skończonemu | ||||
| Instrumental | skończonym | skończoną | |||
| Pluriel | Nominatif | skończoni | skończone | ||
| Vocatif | |||||
| Accusatif | skończonych | ||||
| Génitif | skończonych | ||||
| Locatif | |||||
| Datif | skończonym | ||||
| Instrumental | skończonymi | ||||
skończony \skɔɲˈt͡ʂɔ.nɨ\
Antonymes
- nieskończony (« infini, interminable »)
Références
- Cette page utilise des informations de l’article du Wiktionnaire en polonais, sous licence CC BY-SA 4.0 : skończony. (liste des auteurs et autrices)
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.