snubní
Tchèque
Étymologie
- Voir snoubit (« fiancer »).
Adjectif
nombre | cas \ genre | masculin | féminin | neutre | |
---|---|---|---|---|---|
animé | inanimé | ||||
singulier | nominatif | snubní | |||
vocatif | snubní | ||||
accusatif | snubního | snubní | |||
génitif | snubního | snubní | snubního | ||
locatif | snubním | snubní | snubním | ||
datif | snubnímu | snubní | snubnímu | ||
instrumental | snubním | snubní | snubním | ||
pluriel | nominatif | snubní | |||
vocatif | snubní | ||||
accusatif | snubní | ||||
génitif | snubních | ||||
locatif | snubních | ||||
datif | snubním | ||||
instrumental | snubními |
snubní \ˈsnubɲiː\
- De fiançailles.
Snubní prsten.
- Bague de fiançailles.
Synonymes
Voir aussi
- Snubní prsten sur l’encyclopédie Wikipédia (en tchèque)
Références
- Ústav pro jazyk český, Akademie věd ČR, v.v.i., 2008–2015 → consulter cet ouvrage
Cet article est issu de Wiktionary. Le texte est sous licence Creative Commons – Attribution – Partage à l’identique. Des conditions supplémentaires peuvent s’appliquer aux fichiers multimédias.